Rezerwat Skarpa Dobrska

Rezerwat krajobrazowo-florystyczny ‘Skarpa Dobrska’ jest unikalnym fragmentem krajobrazu wyżynnego Polski, gdzie niezwykle silnie kontrastują ze sobą: * rozległa równina aluwialna (dno Kotliny Chodelskiej) * przełomowy fragment doliny Wisły * krawędź Równiny Bełżyckiej (właściwy rezerwat) o wysokości względnej 90 m. Położony jest w obrębie Kazimierskiego Parku Krajobrazowego w gminie Wilków między wsiami Dobre i Podgórz. Obszar rezerwatu obejmuje swoim zasięgiem 3 działki. W części wschodniej działkę nr 1994 o powierzchni 10,8 ha – własność wspólnoty gminnej wsi Dobre, a w części zachodniej działki nr 1430 i 1431 o łącznej powierzchni 31,2 ha należące do wspólnoty gminnej wsi Podgórz. Część zachodnia – między wsiami Podgórz i Dobre cechuje się dużą wysokością względną dochodzącą do 85 m i jest słabo rozcięta. Nachylenia stoku przekraczają tu 40 . Górną część krawędzi stanowią ścianki lessowe dochodzące do 10 m wysokości.

Rezerwat ma na celu ochronę i zachowanie wychodni i odsłonięć różnowiekowych osadów czwartorzędowych, różnorodnych form rzeźby oraz ciepłolubnych muraw z licznymi rzadkimi gatunkami roślin. Rezerwat „Skarpa Dobrska” słynie z wąwozów, które są jednymi z najgłębszych tego typu form w Polsce. Ich głębokość dochodzi do 40 metrów. Mogły się one rozwinąć dzięki zalegającej tu dużej miąższości skał lessowych. Osobliwością tego rezerwatu są również występujące na stromych, wapiennych i lessowych zboczach murawy kserotermiczne. Spośród roślinna szczególną uwagę zasługują tu miłek wiosenny, oman wąskolistny, wężymord stepowy, ostnica włosowata, kosatka kielichowata, turzyca delikatna, wisienka karłowata, ożota zwyczajna, macierzanka Marschalla, goryczka orzęsiona.